Nacionalni park Sjeveroistočni Grenland, s površinom od 972.000 kvadratnih kilometara, najveći je nacionalni park na svijetu.
Osnovan je 1974. godine sa svrhom očuvanja i istraživanja prirodnog krajolika, staništa biljaka i životinja te historijskih i arheoloških nalazišta.
Jedno je od ekološki najatraktivnijih područja Arktičkog kruga, iako je oko 80% njegove goleme površine, velike gotovo kao Španija i Francuska zajedno, trajno pod grenlandskom ledenom pločom.
Krajolik Nacionalnog parka čine nepregledne tundre, spektakularne planine i duboki fjordovi kojima plove sante leda.
Stanovnici parka su arktička lisica, arktički zec, arktički, polarni ili bijeli vuk, polarni medvjed, leming, mošusno govedo koje je i najveći grenlandski kopneni sisavac, morž, i dublje u moru mitski morski jednorog, narval.
Unutar parka nema gradova ni naselja i danas tokom čitave godine u njemu živi vrlo malo ljudi i uglavnom ne civila.
Najbliže naselje je Ittoqqortoormiit (Scoresbysund) južno od Nacionalnog parka.
U Ittoqqortoormiit se može sletjeti pa posjetitelji ovog i ne baš posjećenog Nacionalnog parka mogu obići crkvu i muzej, hraniti zaprežne pse, gledati kako se prede vuna mošusnog goveda, upoznati narodnu nošnju i narodni ples istočnog Grenlanda.
Četrdesetak stanovnika Nacionalnog parka osoblje je u meteorološkoj stanici Danmarkshavn, istraživačkim stanicama Zackenberg Research Station, Villum i Summit Station i nekoliko vojnih stanica. U vojnim i meteorološkim stanicama posada živi tokom cijele godine, dok se istraživačke stanice uglavnom koriste u kasno proljeće, ljeto i ranu jesen.
Među četiri vojna objekta u Nacionalnom parku je i stanica Daneborg, sjedište danske specijalne vojne jedinice Sirius Dog Sled Patrol, koja se sastoji od šest zaprega sa po dvije osobe i 12 pasa.
Pripadnici ove elitne vojne jedinice služe na Grenlandu po 26 mjeseci pa u Daneborgu živi 12 do 14 osoba tokom čitave godine, što ga čini najgušće naseljenim mjestom u Nacionalnom parku.
U Nacionalnom parku Sjeveroistočni Grenland, očekivano, nema infrastrukture. Nema cesta, luka ili komercijalnih zračnih luka.
Nema nikakvog smještaja, hotela, pansiona, ali kampovanje nije zabranjeno. Uz spomenute objekte u parku nalaze se kratke piste za male avione, ali njima se ne mogu koristiti civili.
Najbliža zračna luka otvorena za javnost je Nerlerit Inaat (Constable Point) kod Ittoqqortoormiita (Scoresbysund), otprilike 80 kilometara od južne granice Nacionalnog parka.
Na Grenland možete sletjeti iz Islanda ili Danske, a raspored letova ovisi o godišnjem dobu i vremenskim uslovima.
Za posjetu Nacionalnom parku potrebna je dozvola grenlandske vlade koju morate dobiti unaprijed. Ako putujete u turističkom aranžmanu s nekom od agencija koja organizuje arktička krstarenja, oni će se pobrinuti za sve potrebno i nećete imati muke s planiranjem, logistikom i dozvolama.
Ekspedicijska krstarenja mogu se bukirati u julu i avgustu, a većina ih kreće s Islanda i najpovoljnija koštaju oko 8.000 eura, piše Punkufer.hr. Takve ture obično posjećuju južne dijelove Nacionalnog parka i različita mjesta od prirodnog ili kulturnog značaja.
Od sredine do kraja avgusta, kada tundra počne izmjenjivati jesenje boje, kažu, nestvarno je lijepo, pa se sjetite toga ako odlučite otići na ekspediciju.