24. jula 2015. godine u 96. godini života na Ahiret je preselio Sulejman ef. Fišek.
Čuveni efendija Fišek bio je nadaleko poznat kao najstariji penzionisani imam u Bosni i Hercegovini ali i najstariji stanovnik visočke mjesne zajednice Podvinci.
Ostavio je dubok i neizbrisiv trag, ne samo u Islamskoj zajednici nego i u cijelom društvu.
Vel-Asr, inel insane le fi husr… Uzvišeni Allah dž.š. se kune vremenom, svi ljudi su na gubitku, izuzev onih koji dobra djela čine…
Neću se upuštati u tumačenje ove Kur’anske sure ali ona mi bi motiv da se još jedanput prisjetim tog velikog insana, koji je potekao među “običnim” svijetom, a tako i završio svoj životni put dug 96 godina.
Hefta od preseljenja na Ahiret dragog hadži Sulejman ef. Fišeka i prisjećajući se njega uvijek mi odzvanjaju u glavi ti njegovi biseri, nekako samo njegovi. O nekim je na dan dženaze govorio i glavni imam Medžlisa IZ Gračanica, Midhat ef. Čakalović: „Na pitanje, Sulejman ef. kako si? Obično bi odgovarao: Elhamdulilah, dobro sam, al’ eto ovom stanju je kriva moja majka”!?… Zašto? Pa kad sam bio mali uvijek je govorila: “Da Bog da mi ostario…. i eto vidiš sad…“
Ili možda i ono pitanje: „ Sulejman ef. kako si”? Odgovor je bio u njegovim 90-tim godinama života “elhamdullilah, sad sam dobro, a vidjet ćemo kad ostarim…“, e to je Fišek efendija.
Nekako mi koji smo imali priliku zijaretit dovište na Karićima, godinama nismo mogli ni zamislit isto bez prisustva Sulejman efendije, a ove godine Božijom voljom u tom danu bila mu je dženaza, iako je duži vremenski period bilo jako toplo, taj dan je padala kiša.
Kažu za velikim insanima pada kiša…? Molim Allaha Uzvišenog da mu se smiluje i nastani ga u odabranom mjestu Dženneta.
(Senad Goralija, ViPromo arhiv 2015.)